Τα πρωτοβρόχια δεν έρχονται ποτέ μόνα τους....
έρχονται μαζί με την αίσθηση μιας καινούριας αρχής...μιας επανεκκίνησης
τώρα πια έρχονται και με αναμνήσεις...
Μυρίζει το χώμα, μυρίζει σχολείο, μυρίζει αρχή, μυρίζει τετράδιο και βόλτες
Μου θυμίζει Γυμνάσιο και Λύκειο... βγαίναμε βόλτες με τους συμμαθητές, αγοράζαμε σχολικά και διηγούμασταν τις καλοκαιρινές περιπέτειες.Φοράγαμε μετά από καιρό τα τζιν μπουφάν και μας άρεσε, πηγαίναμε προς την πλατεία να δουμε "τι κυκλοφορεί"...
"Αν η άνοιξη μυρίζει τρέλα, το φθινόπωρο μυρίζει προσμονή."
Προσμονή για τη σχολική χρονιά, τα νέα σχέδια, τα ραντεβού. Θα έχουν αλλάξει άραγε οι συμμαθητές ;
Κι ύστερα...
τι ώρα θα γίνει ο αγιασμός;
και πού θα πάμε μετά τον αγιασμό;
κι ευτυχώς που δεν ξεκίνησαν ακόμα τα φροντιστήρια
και μην ξεχάσουμε να πάμε στα ηλεκτρονικά, όλοι εκεί μαζεύονται!
Αχ όλα αυτά! μα δεν μυρίζουν τέλεια αυτά τα απογεύματα, αυτά τα πρωινά;
Και βέβαια το πιο ωραίο...η αίσθηση κάθε Σεπτέμβρη, ότι μέσα σε ένα καλοκαίρι μεγάλωσες...
Κάθε Σεπτέμβρη νιώθεις πιο μεγάλος....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου