Θέσεις του συνδυασμού – Νέα Ιόνιος Πολιτεία - για την προστασία των ζώων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Αν τα ζώα ψήφιζαν, ποιους θα ψήφιζαν;

Σίγουρα όχι τους ανθρώπους!


   Φίλες και φίλοι, μέλη των σωματείων ζωοφίλων,

   Το να εκφράσει ένας υποψήφιος - παραμονές των εκλογών – τις θέσεις του για τα ζώα και την προστασία τους αλλά και να παρουσιάσει εφαρμόσιμους τρόπους για αυτό, σημαίνει ότι το ζήτημα τον έχει απασχολήσει σοβαρά και κατά τη διάρκεια κατάρτισης του προγράμματός του.

   Ο συνδυασμός - Νέα Ιόνιος Πολιτεία – θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι κομμάτι της φύσης που τον περιβάλλει και όχι κυρίαρχος, εννοώντας ότι μέσα στη φύση αυτή εντάσσει και τα άγρια ζώα, ως φίλους.

   Σε ότι αφορά στα ήμερα ζώα έχει εκφράσει αφενός τη συμπάθειά του στα σωματεία που μεριμνούν για τα ζώα, ενώ αρκετά μέλη του συνδυασμού μας είναι και ενεργά μέλη τέτοιων σωματείων.

Η φιλοσοφία μας – Ζήτημα παιδείας

   Ξεκινώντας από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα ζώα συντροφιάς, που κυρώσαμε ως χώρα το 1992 και από τότε αποτελεί νόμο και που προβλέπει εκπαίδευση των παιδιών στα σχολεία για τη σωστή συμπεριφορά απέναντι στα ζώα, εκπαίδευση των ανθρώπων που περισυλλέγουν αδέσποτα ζώα, μέθοδοι περισυλλογής, συνθήκες διαμονής των ζώων στα κυνοκομεία, καταλήγουμε να πούμε ότι ελάχιστα έχουν γίνει μέχρι τώρα στον τομέα αυτό.

   Η οικονομική ενίσχυση των δήμων για τη δημιουργία κυνοκομείων ήταν, ίσως, το μοναδικό κίνητρο για ορισμένους να προχωρήσουν στην ενέργεια αυτή, κάτι το οποίο, αν δε συνδυαστεί με ουσιαστική μέριμνα των ζώων, καταλήγει να είναι απλά μια πράξη απαλλαγής από τα αδέσποτα ζώα που οδηγούνται -σταδιακά – σε θάνατο.


   Η ευαισθητοποίηση και η καλλιέργεια αγάπης για τα ζώα, όπως τα περισσότερα ζητήματα, είναι καταρχήν θέμα εκπαίδευσης που ξεκινά από το σπίτι, συνεχίζει στο σχολείο και αναπτύσσεται μέσα στον κοινωνικό ιστό μέσω συμμετοχής σε σωματεία και συλλόγους.
   Η ενίσχυση των συλλόγων αυτών, τα μέλη των οποίων είναι ήδη ευαισθητοποιημένα, είναι μια πρώτης προτεραιότητας πράξη που οι αρχές (κεντρικές, περιφερειακές και δημοτικές) πρέπει να εντάξουν στην πολιτική τους.
   Δυστυχώς, μέχρι το Υπουργείο Παιδείας να κατανοήσει ότι η Εκπαίδευση δεν είναι στείρα γνώση αλλά ενταξιακή πράξη στην κοινωνία με κάθε λογής εφόδιο και αγωγή συμπεριφοράς σε ανθρώπους και ζώα (παραθέτω εδώ την πεποίθηση ότι όποιος δεν αγαπά τα ζώα δεν αγαπά και τους ανθρώπους), το βάρος της ευαισθητοποίησης πέφτει στους ιδιώτες που δραστηριοποιούνται συλλογικά υπέρ της προστασίας των ζώων.

   Αν όλα τα παιδιά μάθαιναν από νωρίς να φροντίζουν ένα ζώο, συνάμα θα ανέπτυσσαν τη συνέπεια και την υπευθυνότητα!

Από τη θεωρία στην πράξη

   Οι Δήμοι, με την αρωγή της περιφέρειας, οφείλουν να δουν τη ζωοφιλία όχι μόνο σαν μια πράξη συγκέντρωσης των ζώων σε ένα επιδοτούμενο κυνοκομείο, που, ναι μεν μας απαλλάσσει από το πρόβλημα των αδέσποτων, αρχίζει όμως εκεί το πρόβλημα των ζώων, αν αυτό δε συνδυαστεί με πρόγραμμα οριστικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
   Τα κυνοκομεία – φυλακές ζώων ή προθανάτιοι σταθμοί δεν έχουν θέση σε μια κοινωνία που επαίρεται για την τεχνολογική της πρόοδο και έχει χάσει την ευαισθησία της.
    Τα ζώα ήταν, στις παραδοσιακές κοινωνίες, σύντροφοι του ανθρώπου. Δε νοούνταν σπίτι χωρίς ένα ζώο να φροντίζει! Μπορεί οι συνθήκες να άλλαξαν, αλλά αυτό αποτελεί – πολλές φορές – άλλοθι για το ότι δεν μας αρέσει να φροντίζουμε, θεωρώντας δέσμευση την ύπαρξη ενός ζώου στο σπίτι.
   Μέχρι να καταφέρουμε – γιατί αυτό συνιστά πραγματική ζωοφιλία – να πείσουμε ότι τα ζώα πρέπει να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους και να υιοθετήσουμε ένα ζώο, πρέπει να κατάφερουμε να οργανώσουμε τα κυνοκομεία – ως προσωρινή κατοικία των ζώων – στη βάση της πραγματικής φροντίδας, που περιλαμβάνει εξειδικευμένο προσωπικό, εμβολιασμούς, στειρώσεις και παροχή υπηρεσιών ιατρικής περίθαλψης.   

Ο εθελοντισμός μπορεί και στον τομέα αυτό να βοηθήσει.

   Και επειδή, μέχρι να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία μπορεί  πολλά ζώα να υποφέρουν, η νομοθεσία γύρω από την προστασία των ζώων πρέπει να καλύπτει τις βασικές ανάγκες τους, να αποπέμπει με ποινές όσους τα τιμωρούν.

   Καταλήγοντας, θέλω να δηλώσω, ότι κάθε πράξη που κινείται στην κατεύθυνση αυτής της φιλοσοφίας του συνδυασμού μας, θα ενισχυθεί από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, που, ως νησιωτική, (τα ζώα δεν έχουν διαφυγή σε άλλα σημεία και άρα συγκεντρώνονται), θα έρθει αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα, αν δεν προβλέψει να συνδράμει ουσιαστικά και με προτάσεις, κυρίως δε με έργα, που θα αφορούν στην προστασία των ζώων